21:39




Κάθε στίχο που διαβάζεις
δεν τον έγραψα εγώ.
Στο μυαλό μου εσύ δηλώνεις
λέξη λέξη τι να πω...
Η έμπνευσή μου, ο παλμός μου
και ο ρυθμός..
Μίλα μου για να σου γράψω
ένα βιβλίο μοναδικό.

Να δώσω ανάσα και πνοή
σε όλα τα όνειρά σου.
Να γίνω εγώ η ποιήτρια
στο μέρος της καρδιάς σου.
Eίναι δικά σου όλα
δική σου είμαι κι εγώ.
Μες τη μοίρα είμαστε
δεμένοι και οι δυο.


Μην σταματάς να μου μιλάς...
Λόγια παθιασμένα
πες μου λόγια ερωτικά.
Στο δρόμο της ψυχής μου
περπάτησε ξανά.
Πες μου για την πανσέληνο
για την αστροφεγγιά.
Στα όρια σου ακροβατώ
ακόμη μια φορά.


Δως μου χρώματα ζεστά
κι απόψε της χαράς.
Σαν καταρράχτης έλα
να σβήσεις τη φωτιά.
Μην αργήσεις να έρθεις
γιατί ο κόσμος σταματά.
Θα πάψει να γυρίζει η γη
αν είσαι μακριά..

Θεέ μου..!!
Πως θα περάσει άραγε
κι ετούτη η βραδιά;

Χωρίς εσένα...

To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Άρωμα Έρωτα® All rights reserved

21:07

And I will rise like the break of dawn...
Επιτέλους επέστρεψα!

Όλο αυτόν τον καιρό..-πέρα από μαθήματα-ήρθα σε επαφή με έμενα. Ξέρεις, κάπου χάνεσαι. Ξεχνιέσαι μέσα στο πλήθος και στις κινήσεις των υπολοίπων. Νομίζεις πως ταιριάζεις. Και σταματάς να σκέφτεσαι. Να φαντάζεσαι.
Έτσι, με έναν πολύ απρόσμενο τρόπο, με ξαναβρήκα...
Όλα τα υπόλοιπα είναι στο παρελθόν. Ένα παρελθόν που έχει φύγει εδώ και πολύ καιρό. Δεν με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος. Ή τι θα κάνουν οι φόβοι μου. Ας με εμποδίσουν, αν τολμούν!

Με βρήκα και δεν με ξαναχάνω.
Λήθη δεν είναι να μη σε θυμούνται αλλά να ξεχνάς τον εαυτό σου...
Και δεν υπάρχει περίπτωση να με ξεχάσω ποτέ ξανά!
Κανείς δεν μας είπε πως κάθε δρόμος μας θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Η αγάπη, η φιλία, ο έρωτας, στα συναισθήματα που εμπλέκονται περισσότεροι από έναν άνθρωπο, εμπεριέχεται ρίσκο. Πληγωθήκαμε στο παρελθόν και πολύ πιθανόν να το πάθουμε και μελλοντικά. Είμαστε όμως δυνατά πλάσματα και αντέχουμε. Πολύ περισσότερο απ΄όσο νομίζουμε. Όπως αντέξαμε τότε, θα καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε και αύριο. Δεν πρέπει η χθεσινή μας ατυχία να ορίσει την ζωή μας. Μπορούμε να την κάνουμε δάσκαλο. Να μας κάνει πιο πονηρεμένους. Να μας δείξει τι πρέπει να προσέχουμε, τι πρέπει να αποφεύγουμε. Δεν πρέπει, όμως, να της επιτρέψουμε να μας στερήσει το αύριο.
Μπορεί σ΄αυτό το αύριο, εκεί έξω, να μας περιμένουν όλα όσα ονειρευόμασταν, να μας περιμένει το παραμύθι μας. … Και το παραμύθι του καθενός, είναι τα όνειρα του και θέλω του… Αν δεν βγούμε εκεί έξω, να ρισκάρουμε, να ζήσουμε, το παραμύθι μας, θα μας προσπεράσει, η ζωή θα μας προσπεράσει.  Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από μια ζωή που δεν την ζήσαμε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος και χειρότερος φόβος, από το φόβο να ζήσεις ΞΑΝΑ. Γιατί πρέπει να βγεις ξανά και λαβωμένος να πιστέψεις και πάλι. Να κάνεις αυτό που φοβάσαι και τρέμεις να ξανακάνεις.
“Το κλειδί της επιτυχίας είναι να επικεντρώσουμε την συνείδηση μας σε αυτά που θέλουμε, όχι σε αυτά που φοβόμαστε.”

To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Άρωμα Έρωτα® All rights reserved

Και εκτός από αυτό! Παιδιά, κανείς δεν είναι όμοιος με τον άλλο. Τα δικά μου συναισθήματα, μπορεί να φαίνονται ίδια πολλές φορές με τα δικά σου, αλλά δεν είναι. Και εξάλλου,  τι είναι πιο απελευθερωτικό; Να αντιγράψεις ή να δημιουργήσεις; <3