19:57

Farewell.

Σήμερα,  μετά από δύο μέρες, θα κάνω μια μικρή-ελάχιστη- απόδοση τιμών σε αυτον τον άνθρωπο που υποδύθηκε τον μεγαλύτερο ήρωα/κακό. Επειδή ακριβώς μεγάλωσα με αυτές τις ταινίες και βιβλία και με αυτούς τους χαρακτήρες(διαμόρφωσα τον εαυτό μου μέσα από την ιστορία και επηρεάστηκα σε μεγάλο βαθμό-θετικά, πάντα), δεν μπορώ να βρω κάποιον καλύτερο τρόπο για να πω αντίο.

You will be remebered. Always.

16:21



Στην αρχή αυτό που ήθελα να κάνω ήταν βρίσω και να βρίσω... Αλλάαα κάτι άλλαξε στην πορεία.
Συνειδητοποίησα, λίγο έκπλητκη, πως δεν είμαι ούτε στεναχωρημένη ούτε θυμωμένη-πράγμα αξιοπερίεργο αν λάβει κανείς υπόψη του τι είχε συμβεί. Είμαι καλά. Είμαι πάρα πολυ καλά. Βασικά νομίζω πως είμαι καλύτερα από πριν.
Είναι αλήθεια πως μερικοί άνθρωποι είναι αχάριστοι. Κυρίως ανώριμοι και μετά αχάριστοι. Τι να κάνουμε, όμως; Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους πάντες. Κάποιοι θέλουν να είναι έτσι, τους αρέσει! Έκανα λάθος λοιπόν, ναι, που προσπάθησα. Μα για εμένα ήταν μια ακόμα τελεία στο βιβλίο μου. Εσείς που κρεμάσετε την δήθεν ευτυχία σας σε τοίχους, για κοιτάξτε μήπως υπάρχει η πιθανότητα να κοροιδεύετε εσείς οι ίδιοι τον εαυτό σας. Αντί λοιπόν να νομίζετε πως κάποιοι άλλοι είναι το πρόβλημά σας, κοιταχτείτε λίγο και στον καθρέπτη. Αυτός/η είναι το πρόβλημα. Να συνεχίσετε να πιστεύετε αυτά που σας συμφέρουν. Μέχρι που κάποτε θα πάθετε ό,τι είχατε κάνει.
Απο τα αυτονόητα χάσαμε κυρίες και κύριοι, απο τα σίγουρα προδωθήκαμε και απο τις υποψίες κρατηθήκαμε.
Μα οι  ανθρώποι κρύβονται πίσω από λέξεις, πίσω από πράξεις, πίσω από τα πίσω τους, πίσω από το πιο πίσω που μπορούν να βρουν.
Μα οι ανθρώποι κρύβονται, κρύβονται πίσω από τα τηλέφωνά τους, πίσω από απρόσωπες συνομιλίες, απρόσωπες εξομολογήσεις, πίσω από γραφεία, πίσω από χαμόγελα, πίσω από συμβιβασμούς, και όλο κρύβονται πίσω από το πίσω και το μπροστά τους είναι ενα βήμα πριν από το πίσω και αν το μπροστά βγει λίγο πιο μπροστά από το πίσω, θα είναι τόσο πίσω που δεν θα αντιλαμβάνονται το μπροστά.
Συγγνώμη που δεν χάθηκα στο πίσω σας. Συγγνώμη που είμαι μπροστά.
Όχι. Δεν ζητάω συγγνώμη.
Καλά έκανα και είμαι μπροστά. Δεν θα απολογηθώ γιατι είμαι εδώ που είμαι! Δεν οφείλω εγώ μια συγγνώμη. Μου την οφείλουν.
Κάποιες φορές το να βάζεις τον εαυτό σου προτεραιότητα δεν είναι εγωισμός, είναι ανάγκη.


To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Άρωμα Έρωτα® All rights reserved

18:15





'Deep into that darkness peering, long I stood there, wondering, fearing, doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before.'


Θα περιμένω από εσένα μια εξήγηση. Πάντα.