00:30



Do you remember when love was as innocent as the sun blinking night from its eyes? When the moon didn’t hide its face behind the clouds to protect its heart from the lovers falling through the craters. 
Before rain was a recipe for missing you, yesterday was a metaphor for pain, and “I’m okay” became a lie that rolls off our lips faster than a smile. I’ve looked for you in every lifetime my fingers have broken. Though some seasons die before they get a chance to touch the world, I will still pull stars from the sky until night cries and bleeds darkness into me. You're every conversation I’ve had with a pen. You’re the second between lightning and thunder. You turn everything I feel into a song, and though we never see the same rainbow, I will write poems about your scars until they grow roses. I’ve never held a breath I didn’t break, but I can write you a good nights sleep.



 Το αρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Άρωμα Έρωτα® All rights reserved

23:38

the daydream of perfumed roses soaked in light and shadow


Είναι ένα δροσερό βραδάκι του Ιουλίου Δροσιά και Ιούλιος  Ναι… κάποιες φορές μπορεί να γίνει.
Κάθομαι στο μπαλκόνι μου. Είμαι αγχωμένη, για κανέναν προφανή λόγο. Απλά επειδή είμαι εγώ…
Από κάτω, στη στάση του τραμ, άνθρωποι πάνε και έρχονται. Παιδιά μιλάνε, φωνάζουν, γελάνε. Κάνουν σχέδια για το βράδυ, για αύριο, για την ζωή τους
Κοιτάζω απέναντι κάτι φοίνικες. Είναι όμορφοι, σκέφτομαι, έτσι όπως φωτίζονται από τις λάμπες του δήμου, με αυτό το ημιφωτεινό  πορτοκαλί. Δίνουν μια αίσθηση ηρεμίας. Αυτό ακριβώς που χρειάζομαι, σκέφτομαι αμέσως και γελάω με την κατάντια μου.
Είναι ωραία η γειτονιά μου… Θέλω αύριο να ξυπνήσω κατά τις 05:30… να πάω για περπάτημα μέχρι την μαρίνα.
Ενώ κάνω αυτές τις σκέψεις, ένα αεράκι φυσάει, που μυρίζει λίγο βροχή και λίγο ελπίδα. Δεν νομίζω πως θα βρέξει… Δεν μου κάνει τόσο συχνά το χατίρι...Αλλά ακόμα και αυτό να μην γίνει, το υδάτινο, δροσερό αεράκι, μου φτάνει… για τώρα.
Τι έλεγα;... Α, ναι. Να πάω για περπάτημα, να γυρίσω πριν τις 8 και να διαβάσω, να χαζέψω, να κοιμηθώ.. Δεν ξέρω… αλλά και δεν με νοιάζει
Όπαα.. είμαι λίγο καλύτερα; Μάλλον.
Κάνω κάτι σκέψεις.. που δεν θα έπρεπε να κάνω...
Είδες πόσα σκέφτομαι παράλληλα και ταυτόχρονα;
Ένα μυαλό, τι να σου κάνει και αυτό…
Είναι 23.30 αλλά δεν θέλω να κοιμηθώ… αλλά από την άλλη θέλω να ξυπνήσω νωρίς.
Το να γράψω απλά ό,τι μου περνάει από το μυαλό ήταν καλή ιδέα.. Έφυγαν λίγα πράγματα από το κεφάλι μου.


 Το αρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Άρωμα Έρωτα® All rights reserved