17:29
Συνέχεια από τις 25.5
«Μεγαλιοτάτη», είπε μια
γυναικία φωνή. Μα, όχι. Δεν- Δεν μπορεί...
«Μεγαλιοτάτη, μας είπατε να σας ξυπνήσουμε», ανέφερε μια άλλη. Και όλα μου ήρθαν... Ήμουν στο παλάτι της Ντορένια. Πότε με πήρε ο ύπνος εμένα;
Σηκώθηκα βιαστικά με αποτέλεσμα την παραλίγο πτώση μου. Στάθηκα γρήγορα όρθια και ευθυτενής.
«Ναι. Και τώρα, πρέπει να ετοιμαστώ για την δεξίωση, σωστά;», ρώτησα, περισσότερο τον εαυτό μου παρά τις κοπέλες.
«Μάλιστα, Υψηλοτάτη» απάντησαν σαν χορωδία.
«Σας έχουμε ετοιμάσει το μπάνιο σας» είπε η Καθλίν. Κατευθύνθηκα προς το μπάνιο.
«Σας ευχαριστώ. Μπορείτε να αποσυρθείτε», απάντησα. Ήθελα να τους πω να με φωνάζουν Λούμινα και να μου μιλούν στον ενικό. Αλλά μετά σκέφτηκα πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μου. Οπότε έγινα ψυχρή.
Μπήκα στο μπάνιο. Στον αέρα υπήρχε η έντονη μυρωδιά του καυτού νερού. Και του αρώματος.
Πορτοκάλι , μανταρίνι Σικελίας, περγαμόντο και γιασεμί, λίγο πιο διακριτικά μυρίζει γαρδένια ενώ έπιασα και σανδαλόξυλο, κέδρο και λευκό άμπερι. Είχε δημιουργηθεί μια μεθυστική ατμόσφαιρα. Έβγαλα το φόρεμα και βυθίστηκα στο καυτό νερό.
Μία ώρα μετά και έχοντας τελειώσει το μπάνιο μου, προσπαθούσα να σκεφτώ τι να φορέσω, ώστε η Λαέντα να με βρίσκει άξια της δεξίωσης. Αλλά κατέληξα πως ό,τι και να φορέσω... για εκείνη θα είμαι πάντα άχρηστη. Και έτσι αποφάσισα να βάλω ένα κόκκινο φόρεμα, του οποίου το πάνω μέρος είναι σφιχτή μαύρη δαντέλα και ανοίγει σε μια φούστα σαν ανάποδη τουλίπα. Μετάξι. Ρουμπινένια σκουλαρίκια, αντίστοιχο κολίε και επικάρπιο. Μια λεπτή γραμμή μαύρου μολυβιού στο πάνω βλέφαρο, σε μια αψεγάδιαστη επιδερμίδα – όσο αυτό γίνεται- απαλό κόκκινο στα χείλη. Ίσια μαλλιά και μια τούφα πιασμένη στα δεξιά με ένα χρυσό αστέρι. Ψηλά παπούτσια.
Έτοιμη.
Τουλάχιστον από την άποψη της εμφάνησης. Γιατί ψυχολογικά, ποτέ δεν θα μπορέσω να γίνω...
«Μεγαλιοτάτη, μας είπατε να σας ξυπνήσουμε», ανέφερε μια άλλη. Και όλα μου ήρθαν... Ήμουν στο παλάτι της Ντορένια. Πότε με πήρε ο ύπνος εμένα;
Σηκώθηκα βιαστικά με αποτέλεσμα την παραλίγο πτώση μου. Στάθηκα γρήγορα όρθια και ευθυτενής.
«Ναι. Και τώρα, πρέπει να ετοιμαστώ για την δεξίωση, σωστά;», ρώτησα, περισσότερο τον εαυτό μου παρά τις κοπέλες.
«Μάλιστα, Υψηλοτάτη» απάντησαν σαν χορωδία.
«Σας έχουμε ετοιμάσει το μπάνιο σας» είπε η Καθλίν. Κατευθύνθηκα προς το μπάνιο.
«Σας ευχαριστώ. Μπορείτε να αποσυρθείτε», απάντησα. Ήθελα να τους πω να με φωνάζουν Λούμινα και να μου μιλούν στον ενικό. Αλλά μετά σκέφτηκα πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μου. Οπότε έγινα ψυχρή.
Μπήκα στο μπάνιο. Στον αέρα υπήρχε η έντονη μυρωδιά του καυτού νερού. Και του αρώματος.
Πορτοκάλι , μανταρίνι Σικελίας, περγαμόντο και γιασεμί, λίγο πιο διακριτικά μυρίζει γαρδένια ενώ έπιασα και σανδαλόξυλο, κέδρο και λευκό άμπερι. Είχε δημιουργηθεί μια μεθυστική ατμόσφαιρα. Έβγαλα το φόρεμα και βυθίστηκα στο καυτό νερό.
Μία ώρα μετά και έχοντας τελειώσει το μπάνιο μου, προσπαθούσα να σκεφτώ τι να φορέσω, ώστε η Λαέντα να με βρίσκει άξια της δεξίωσης. Αλλά κατέληξα πως ό,τι και να φορέσω... για εκείνη θα είμαι πάντα άχρηστη. Και έτσι αποφάσισα να βάλω ένα κόκκινο φόρεμα, του οποίου το πάνω μέρος είναι σφιχτή μαύρη δαντέλα και ανοίγει σε μια φούστα σαν ανάποδη τουλίπα. Μετάξι. Ρουμπινένια σκουλαρίκια, αντίστοιχο κολίε και επικάρπιο. Μια λεπτή γραμμή μαύρου μολυβιού στο πάνω βλέφαρο, σε μια αψεγάδιαστη επιδερμίδα – όσο αυτό γίνεται- απαλό κόκκινο στα χείλη. Ίσια μαλλιά και μια τούφα πιασμένη στα δεξιά με ένα χρυσό αστέρι. Ψηλά παπούτσια.
Έτοιμη.
Τουλάχιστον από την άποψη της εμφάνησης. Γιατί ψυχολογικά, ποτέ δεν θα μπορέσω να γίνω...
To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog
“Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η
μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της
πηγής. Copyright Άρωμα Έρωτα® All rights reserved
0 comments