Fleur et Miel

Τώρα ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Πολλοί δεν πιστεύουν πως εκεί ήθελα να περάσω. "Μα γιατί να μην θες Αθήνα;"
Αυτή είναι μια ερώτηση που για να την απαντήσω θα χρειαστώ πολύ καιρό. Εγώ ξέρω. Ή μάλλον αισθάνομαι. Κανείς όμως δεν μπορεί να καταλάβει.
Όπως και να έχει είμαι και επίσημα φοιτήτρια <3 Είναι ωραίο συναίσθημα να ξέρεις πως ανήκεις κάπου. Ακομα και σε μια πανεπιστημιακή ομάδα.
Εύχομαι, πραγματικά, όλοι όσοι δώσατε μαζί μου να πετύχατε αυτό που θέλατε. Αν όχι, δεν ήταν αυτό για το οποιό ήσασταν πραγματικά φτιαγμένοι. Μην χαλιέστε! Έχετε όλο τον χρόνο που χρειάζεστε για να κάνετε αυτό που έχετε βάλει στόχο!
Καλή αρχή.
Άντε πάλι πρωτάκια <3

Get outside. Watch the sunrise. Watch the sunset. How does that make you feel? Does it make you feel big or tiny? Because there's something good about feeling both  .-Amy Grant


Το να βλέπεις την αυγή, είναι από μόνο του, υπέροχο. Το να την αισθάνεσαι, είναι εξ'ολοκλήρου μαγικό και κάτι που δεν μπορείς εύκολα να αποτυπώσεις με λόγια. Νιώθεις τόσο σημαντικά ασήμαντος. Αντικρίζεις κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι προσπερνούν γιατί είτε κοιμούνται ή θεωρούν αυτονόητο. Είναι εκείνο το κόκκινο ή μήπως είναι κίτρινο ή ροζ ή μοβ-;- που κάνει όλα τα υπόλοιπα χρώματα να ατονίσουν.
Καθένας μας βλέπει το χρώμα της ψυχής του. Πριν από,όχι και τόσο πριν τελικά, προτιμούσα τη νύχτα. Ακόμα μου αρέσει. Έχει έμπνευση μέσα στις σκιές. Αλλά κι η μέρα... εκεί ανάμεσα στις ηλιαχτίδες και τις φωτοσκιάσεις. Μα υπάρχει και κάτι άλλο. Ξέρεις πως ξεκινάει μια νέα μέρα, όπου μπορείς να αλλάξεις όσα είσαι διατεθειμένος να αλλάξεις. Διώχνει την νύχτα και μαζί της φεύγουν και πολλές σκέψεις. Σκοτεινές και  αποκαρδιωμένες.  Είσαι και πάλι ο κυρίαρχος. Έχεις παρατηρήσει πως τις πιο μελαγχολικές μας στιγμές τις βιώνουμε τις πιο σκοτεινές ώρες; Το φως της ημέρας δεν κρύβεται κι δεν κρύβει. Σε καθοδηγεί. Ακόμα και τώρα, εγώ η νυχτόβια,έμεινα ξύπνια για να δω την ανατολή. Για να μπορέσω να καταλάβω καλύτερα ποια η διαφορά της μαγείας της νύχτας και της μέρας. Πήγα για ύπνο αργότερα από τους πολλούς για να δω το φεγγάρι και τα αστέρια. Ξύπνησα νωρίτερα από τους περισσότερους για να δω το χρυσό στεφάνι της ανατολής. Μήπως να το παραδεχτώ; Δεν κοιμήθηκα καθόλου. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ήθελα να ζήσω την εναλλαγή. Ξέρεις, εκείνες τις λίγες στιγμές που η νύχτα με τον μαύρο της μανδύα παραδίνεται στην ημέρα με τον βασιλιά Ήλιο. Είναι σαν να βλέπεις μια υπόκλιση. Όπως και όταν συμβαίνει το αντίστροφο. Δεν έχει ξεπροβάλει ο ήλιος αλλά το νιώθεις. Είναι μια υπόσχεση που ψιθυρίζει στο αυτί σου ακόμα μια ευκαιρία που σου δίνεται για να ξεκινήσεις ξανά.
Use it well...


Each day is born with a sunrise
and ends in a sunset, the same way we
open our eyes to see the light,
and close them to hear the dark.
You have no control over
how your story begins or ends.
But by now, you should know that
all things have an ending.
Every spark returns to darkness.
Every sound returns to silence.
And every flower returns to sleep
with the earth.
The journey of the sun
and moon is predictable.
But yours,
is your ultimate
ART.”
― Suzy Kassem


Το άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog "Άρωμα Έρωτα". Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς τη αναγραφή της πηγής. Copyright Άρωμα Έρωτα®All rights reserved