20:00



 
It's Athens fucking city!

Η Αθήνα είναι μια πανέμορφη πόλη. Σίγουρα υπάρχουν και πιο όμορφες πόλεις, ήσυχες, καθαρές, πλούσιες, με χαρούμενους ανθρώπους, πιο καθαρούς δρόμους, πιο πολύ πράσινο και χίλια δυο άλλα. Με λιγότερους άστεγους και φτώχια, λιγότερη γκρίνια, χωρίς γκράφιτι στους τοίχους, χωρίς πορείες, χωρίς επισοδεια, χωρίς σκουπίδια, ΧΩΡΙΣ ΜΑΓΕΙΑ. Πόλεις, όμωςμ χωρίς αυτο το κάτι που μόνο στην Αθήνα μπορείς να το βρεις! Μην φανταστείς δεν είναι κάτι. Δεν είναι καν ύλη. Είναι συναισθήματα. Η θέα από το λόφο του Φιλοπάππου,τα χαμένα δρομάκια που σου δίνουν αυτή την αίσθηση της ολοκλήρωσης όταν τα ανακαλύπτεις,οι άπειρες στοές που κρύβουν πάντα κάτι μαγικό,οι ζωγραφιές που στολίζουν τα κτήρια,τα παλια κτήρια,ναι αυτά που δεν θα μάθεις ίσως πότε ποιος έζησε εκεί,οι άνθρωποι,ο καθένας με τη δικιά του ιστορία,τα ταβερνάκια στη Πλάκα,η φωτισμένη Ακρόπολη.Το κέντρο το βράδυ. Τότε.Τότε που τα φώτα των μαγαζιών σβήνουν,και όλα γίνονται πιο όμορφα. Οι πλανόδιοι μουσικοί στην Ερμού,εκεί που μπορείς να ακούσεις από ροκ μέχρι έντεχνο και Αφρικάνικη μουσική.Τα παιδία στα σκαλάκια στο Σύνταγμα,τα φωτά στους δρόμους,οι μυρωδιές από τις κουζίνες των σπιτιών,οι φωνές,τα γέλια! Είναι τότε μόνο που καταλαβαίνεις πόσο αλλιώτικη μαγεία έχει η Αθήνα. Πόσο σε καθήλωσε τελικά και όπου και να πας θα θελες να έχεις ένα κομμάτι της. Δεν λέω, έχει προβλήματα. Πολλά. Μα, κοίτα λίγο έξω από την οπτική γωνία που κοιτούσες μέχρι τώρα. Δηλαδή θες να μου πεις, πως δεν σου αρέσει να κάνεις βόλτες μέχρι το πρωί σε στενάκια και πλατείες που δεν κοιμούνται για να σου κάνουν παρέα. Όλα μα όλα είναι εκεί έξω. Σε πριμένουν να τα ανακαλύψεις, αυτά τα τόσο μικρά μα τόσο όμορφα.Πάντα θα υπάρχει κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό.Μπορεί η Αθήνα να μην είναι τέλεια αλλά σίγουρα είναι ξεχωριστή…Και ίσως αυτό να είναι και το πιο σημαντικό, τελικά.



To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Άρωμα Έρωτα® All rights reserved

20:06

(Είναι εξωπραγματικό το πόσο αλλάζεις. Την τελευταία εβδομάδα κατάλαβα πως δεν έχω καμία σχέση με αυτό που ήμουν πέρσι. Είμαι εξαιρετικά χαρούμενη για την τροπή που πήρε η ζωή μου. )


Θυμάσαι όταν ήσουν μικρό παιδί που πίστευες στα παραμύθια; Η φαντασία του πώς θα ήταν η ζωή σου; Λευκά φορέματα, ο Πρίγκιπας που θα σε έπαιρνε μακριά από τον πύργο και τα δεσμά σου. Ξάπλωνες στο κρεβάτι το βράδυ, έκλεινες τα μάτια σου και ήσουν τος σίγουρος με αυτά που τα πίστευες ακράδαντα. Άγιος Βασίλης, νεραΐδονονές...ήταν τόσο κοντά σου που μπορούσες σχεδόν να τα  ΄γευτείς΄. Αλλά σιγά-σιγά μεγάλωσες. Μια μέρα άνοιξες τα μάτια σου και τα παραμ’υθια δεν υπήρχαν. Οι περισσότεροι στρέφονται στα πράγματα και στα άτομα που μπορούν να εμπιστευτούν. Αλλά το θέμα είναι  πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να αφήσεις πίσω σου το παραμύθι... τελείως. Όλοι έχουμε ακόμα και την παραμικρή ελπίδα, πιστεύουμε, έστω και με μια σταγόνα από όλο μας το είναι πως κάποια μέρα θα ανοίξουμε τα μάτια μας και θα πραγματοποιηθεί. Στην τελική, η πίστη είναι αστείο πράγμα. Εμφανίζεται εκεί που δεν το περιμένεις. Είναι σαν μια ημέρα να καταλάβεις ότι το παραμύθι μπορεί να είναι λίγο διαφορετικό από αυτό που ονειρεύτηκες. Το κάστρο μπορεί να μην είναι κάστρο. Και δεν είναι σημαντικό το «ευτυχισμένοι για πάντα και πάντα και πάντα», αλλά το «ευτυχισμένοι τώρα». Γιατί βλέπεις, που και που, μια φορά στο τόσο οι άνθρωποι γύρω σου θα σε εκπλήξουν. Και κάποτε, θα υπάρξουν άνθρωποι που θα σου κόψουν την ανάσα.

To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Άρωμα Έρωτα® All rights reserved