21:21
Και ξέρεις τι ειναι πιο περίεργο;
Όχι, πως ποτέ δεν σε ξεπέρασα. Όχι. Αυτό το περίμενα. Το καταλάβαινα.
Όχι πως όποιον και να δω, θα δω ένα κομμάτι σου. 'Οχι.
Όχι πως άθελά μου, έχεις γίνει μέτρο σύγκρισης. Ούτε.
Αλλά γιατί ενώ θέλω να στο πω, να ησυχάσω πια από αυτή την ζαλάδα που έχει το όνομά σου... δεν θέλω. Ταυτόχρονα. Και το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Κάθε δευτερόλεπτο είναι σαν μαρτύριο. Και δεν μπορώ να φύγω... Να σωθώ, στην ουσία. Γιατί είσαι ναρκωτικό. Ίσως ακόμα και χειρότερο. Γιατί; Είναι πάρα πολύ απλό.
Εθισμός.
Εξάρτηση.
Σε θέλω.
...
Υπάρχουν ένα εκατομμύρια λόγοι που μου λένε να σε ξεχάσω αλλά ξέρεις κάτι;
Δεν μπορώ να αναγκάσω εμένα... να μην σε θέλει. Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να κοντρολάρω και να οριοθετώ.
Είχα σκεφτεί και ένα 'σχέδιο'.
Θα ερχόμουν κοντά σου κάπου μέσα στα Χριστούγεννα και θα σου έλεγα τα πάντα.
Όχι, όμως. Κατέρευσε.
Και κατέρευσα και εγώ. Όλο μου το είναι, καρδιά μου.
Ξέρεις, είναι μερικά πράγματα, συναισθήματα που δεν μπορείς να σταματήσεις.
Δεν είναι παραμύθι για να έχω το ευτυχισμένο τέλος μου. Όχι. Ειναι ζωή. Και είναι δύσκολη. Και οι έρωτες στην ζωή δεν έχουν happy ending. Γιατι, τι έχει;
Αυτό το 'για παντα' δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο. Δεν μπορεί να ισχύσει. Γιατί εμείς δεν είμαστε για πάντα εδώ. Ναι, η αιωνιότητα υπάρχει. Υπάρχει σε μια στιγμή. Εκεί μπορείς ακόμα και να την αγγίξεις. Σε μια όμορφη στιγμή.
Αυτό ήθελα και εγώ μαζί σου. Μια στιγμή. Να κοιτάξω στα μάτια σου και να δω πως με κοιτάς και εσύ. Αυτό. Το όνειρό μου.
Αλλά ξύπνησα. Και το όνειρο σταμάτησε.
...
To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog
“Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η
μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της
πηγής. Copyright Άρωμα Έρωτα® All rights reserved
0 comments