23:37
Μέσα σου συνυπάρχει η τάξη του χάους, η γαλήνης της κόλασης. Τη μέρα είσαι αλήθεια, μα το βράδυ, ολέθριο ψέμα. Πως να σε αγγίξω που έχεις ήδη γίνει ανάμνηση; Πως να κοιτάξω τον καθρέπτη και να μην σε δω; Πως να ξαναδώ τον εαυτό μου για ένα, όταν χωρίς εσένα, είμαι μηδέν; Υπό το φως της σελήνης, θα σιγοψιθυρίσω το όνομα σου, κι ας ξέρω πως η νεκρική σιγή θα καταπιεί τη φωνή μου πριν καλά-καλά αρθρώσω.
Δεν θα μου απαντήσεις, ποτέ δεν το κάνεις. Πάντα έρχεσαι ακάλεστος και με κοιτάς. Προσπαθείς να με αποκρυπτογραφησεις, μα κάτι στην κυνικότητα μου δεν σε αφήνει σε ησυχία. Δεν ήμουν πάντα έτσι. Έγραφα ποίηση και μέτραγα αστέρια. Και ήρθες εσύ, μικρέ δαίμονα, και μου έκανες την ζωή μου κόλαση. Και ήρθες εσύ, μικρέ μου πρίγκιπα, και έκανες την ψυχή μου παράδεισο. Εμείς λοιπόν είμαστε αυτοί που θα καταρρίψουμε τα πάντα. Είμαστε εμείς που θα μάθουμε στους άλλους ότι οι έρωτες δεν είναι παραμύθια με δράκους και μάγισσες και φίλτρα. Εμείς φτιάχνουμε το δικό μας φίλτρο και το ονομάζουμε τρέλα, ταξίδια, κρυφά φιλιά και φανερά σ ‘ αγαπώ. Εκεί που είσαι γυμνός από λέξεις, από βλέμματα που υπόσχονται πολλά, αλλά όχι τα πάντα. Φίλτρα με αλκοόλ με γεύση από τα πιο γλυκά χείλη και τις πιο τρελές αυταπάτες. Εκεί που η ηδονή ξεδιπλώνει καπνούς που σε ζαλίζουν, που σου μαυρίζουν τα πνευμόνια αλλά σου ανοίγουν τα μάτια με τα βλέφαρα κατεβασμένα. Αλλά αφεθήκαμε στα αδιέξοδα μας και ξεχάσαμε πως η πραγματικότητα δεν ευθυγραμμίζεται με εμάς. Και χάσαμε.
Εμείς μικρέ μου πρίγκιπα.
Αποτύχαμε, μα προτιμώ την αποτυχία μαζί σου παρά την επιτυχία με οποιονδήποτε άλλο. Αποτύχαμε και το ξέραμε από την αρχή. Εσύ με το βλοσσυρό σου βλέμμα και εγώ με την μανία μου για συναισθήματα. Δεν ήθελα να σταματήσω να προσπαθώ. Δεν ήθελες. Μα έπρεπε. Έσβησε η σελήνη από τον ουρανο και μας τύφλωσε ο ήλιος. Μα εμείς, καρδιά μου, δεν ήμασταν ποτέ προορισμένοι για την μέρα. Μόνο η νύχτα μπορεί να μας χωρέσει. Μόνο σε εκείνη μπορούμε να είμαστε μαζί. Μόνο η σελήνη μας καταλαβαίνει. Μόνο τα αστέρια μας κρύβουν. Θα σε ξαναβρώ. Σε κάποια νύχτα, εκεί στη μεριά σου, θα σε δω. Πως είναι δυνατόν, δύο φλόγες να μην ενωθούν; Πως γίνεται να μην αφανιστούν η μία μέσα στην άλλη;
Πως να μην κατακάψουν και κατακαούν;
Πως να μείνουν μακρια;
To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright Άρωμα Έρωτα® All rights reserved
0 comments