όπως εθελοτυφλώ.
Ναι, το κάνεις και εσύ. Εντάξει, άλλοι πιο πολύ και άλλοι λιγότερο. Αλλά όλοι μας εθελοτυφλούμε. Μην νομίζεις πως εσύ ξέφυγες από τον κανόνα.
Θυμήσου. Έκανες πως δεν ήξερες κάτι για να συνεχίσεις, σιώπησες μπορστά σε μια άλλη γνώμη για να μην τσακωθείς. Ενώ ήξερες πως ο εχθρός σου είχε δίκιο, έδωσες τα εύσημα στον φίλο. Γενικά εθελοτυφλείς. Για χάρη της συνήθειας, της συμπάθειας. Για όλα.
To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright Άρωμα Έρωτα® All rights reserved
Λοιπόν, δεν ήθελα να σχολιάσω την κατάσταση που επικρατεί
μέχρι που έφτασα στο αμήν. Δεν γίνεται να υπάρχουν άτομα που να θεωρούν πως μία
από τις δύο απαντήσεις στο δημοψήφισμα είναι καλή. Καμιά δεν είναι επαρκής.
Να δω όμως, όσους νομίζουν πως μας θέλουν στην ΕΕ, πως θα επιβιώσουν-γιατί περί επιβίωσης μιλάμε και όχι ζωής- με τα μέτρα που θέλουν να μας επιβάλουν. Ένα έχω καταλάβει... κανείς δεν νοιάζεται για την Ελλάδα όσα όμορφα λόγια και αν ακούμε. Ανταγωνίζονται μεταξύ τους και τρώγονται σαν παιδιά του νηπιαγωγείου αντί να συσπειρωθούν και για μια φορά στην ιστορία αυτής της χώρας να κάνουν καλό στον τόπο που τους γέννησε. Ας αφήσουν τις μπουρδολογιες και ας σταματήσουν τα παιχνίδια. Υποτιμούν συνεχώς την νοημοσύνη μας. Θέλω να πιστεύω πως ο ελληνικός λαός δεν είναι ηλίθιος. Και ξέρετε κάτι; Στην τελική, το δικό μου μέλλον παίζεται. Της γενιάς που έχει περάσει έναν Γολγοθά με τις πανελλήνιες και τώρα δεν ξέρει καν αν αύριο θα υπάρχει. Και όμως. Το να αποδεχθούμε τα μέτρα τους δεν είναι καν επιλογή. Κανέναν δεν εμπιστεύομαι. Κανένα κόμμα δεν με εξέφρασε ποτέ! Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα κοιτάξω την χώρα μου. Γιατί σε αντίθεση με αυτούς εγώ την αγαπάω. Ξέρω την Ιστορία της και θέλω να ελπίζω πως δεν θα γίνουμε παράδειγμα προς αποφυγή για την έλλειψη ορθής κρίσης μας στις επόμενες γενιές.
Δεν ξέρω τι μπορεί να μας περιμένει, η αλήθεια είναι. Δεν ξέρω ποιος είναι πουλημένος και ποιος όχι-αν υπάρχει και κάποιος. Ξέρω όμως πως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε εμείς και όχι εκείνοι. Και στο εκείνοι είναι και οι 300 -που μόνο στον αριθμό έχουν κάτι να μοιάσουν στους προγόνους μας- και οι ''Εταίροι'' μας!
Και για του λόγου το αληθές, τα μέτρα:
Να δω όμως, όσους νομίζουν πως μας θέλουν στην ΕΕ, πως θα επιβιώσουν-γιατί περί επιβίωσης μιλάμε και όχι ζωής- με τα μέτρα που θέλουν να μας επιβάλουν. Ένα έχω καταλάβει... κανείς δεν νοιάζεται για την Ελλάδα όσα όμορφα λόγια και αν ακούμε. Ανταγωνίζονται μεταξύ τους και τρώγονται σαν παιδιά του νηπιαγωγείου αντί να συσπειρωθούν και για μια φορά στην ιστορία αυτής της χώρας να κάνουν καλό στον τόπο που τους γέννησε. Ας αφήσουν τις μπουρδολογιες και ας σταματήσουν τα παιχνίδια. Υποτιμούν συνεχώς την νοημοσύνη μας. Θέλω να πιστεύω πως ο ελληνικός λαός δεν είναι ηλίθιος. Και ξέρετε κάτι; Στην τελική, το δικό μου μέλλον παίζεται. Της γενιάς που έχει περάσει έναν Γολγοθά με τις πανελλήνιες και τώρα δεν ξέρει καν αν αύριο θα υπάρχει. Και όμως. Το να αποδεχθούμε τα μέτρα τους δεν είναι καν επιλογή. Κανέναν δεν εμπιστεύομαι. Κανένα κόμμα δεν με εξέφρασε ποτέ! Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα κοιτάξω την χώρα μου. Γιατί σε αντίθεση με αυτούς εγώ την αγαπάω. Ξέρω την Ιστορία της και θέλω να ελπίζω πως δεν θα γίνουμε παράδειγμα προς αποφυγή για την έλλειψη ορθής κρίσης μας στις επόμενες γενιές.
Δεν ξέρω τι μπορεί να μας περιμένει, η αλήθεια είναι. Δεν ξέρω ποιος είναι πουλημένος και ποιος όχι-αν υπάρχει και κάποιος. Ξέρω όμως πως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε εμείς και όχι εκείνοι. Και στο εκείνοι είναι και οι 300 -που μόνο στον αριθμό έχουν κάτι να μοιάσουν στους προγόνους μας- και οι ''Εταίροι'' μας!
Και για του λόγου το αληθές, τα μέτρα:
To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog
“Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η
μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της
πηγής. Copyright Άρωμα Έρωτα® All rights reserved
