Κάτι από την ελληνική πραγματικότητα. Και μην μας λέτε, ''κάνουμε τα πάντα για να μείνουν τα παιδιά εδώ''. Ναι. Βλέπω. Αλλά βλέπω και κάτι ακόμα. Πόσα παιδιά έχουν παραμείνει παιδια. Πόσα άτομα που είναι 18 δεν είναι τίποτα αλλο παρα παιδιά.Και όχι με το όμορφο και νοσταλγικό τρόπο. όχι. Απλά, δεν έχουν καταλάβει γιατί αγωνιζόμαστε... Δεν πολεμάμε για την παπαγαλία ρε παιδια μου, όχι καμάρια μου. Δεν μπορούμε κιολας. Απο τη στιγμή που όλα εσύ τα επαναστατόπουλα κρύβεστε όταν σας ζητηθεί να κάνετε πράξεις τα όσα λέτε, για ποια επανάσταση θέλετε να μιλάμε; Όταν κάνουμε επανάσταση, δεν κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις. Πράξεις καμάρια μου, και όχι λέξεις.
Απλά... Δείτε το.