Σε ένα παράλληλο σύμπαν, όλα είναι καλά. Όλοι είμαστε καλά. Σε αυτό, όχι και τόσο.
Δεν σε ενοχλεί πόσο ξένος έγινες με τον ίδιο σου τον εαυτό; Με όλους όσους ήξερες;
Πόσο συχνά σκέφτεσαι πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν μερικές αποφάσεις ήταν διαφορετικές;
Εγώ όχι. Σταμάτησα να σκέφτομαι το παρελθόν.
Σκέφτομαι το τώρα και το μετά. Το πριν πέθανε.
Μερικές μέρες κυλάνε από πάνω μου σαν ρυάκι. Με ξεπλένουν, με δροσίζουν και μου δίνουν ζωή. Κάποιες άλλες έρχονται σαν χείμαρρος, με παρασέρνουν και με ρίχνουν στα βράχια. Όταν περνάνε είμαι ζωντανή αλλά γεμάτη γδαρσίματα και γρατζουνιές. Ζωντανή, όμως. Και συνεχίζω. Γιατί τα όνειρα δεν είναι για να μένουν όνειρα...
To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Άρωμα Έρωτα® All rights reserved