16:09
Γιώργος Σαμπάνης
ΜΗ ΜΙΛΑΣ
Δεν ακούς, μονάχα διατάζεις
Δεν ακούς, μόνο μιλάς και πάλι όρους βάζεις
Δε μ' ακούς που σου μιλάω δε μ' ακούς
Τους χρησμούς νομίζω πάλι λάθος μεταφράζεις
Δεν ακούς, μόνο μιλάς και πάλι όρους βάζεις
Δε μ' ακούς που σου μιλάω δε μ' ακούς
Τους χρησμούς νομίζω πάλι λάθος μεταφράζεις
Κι όταν μια λέξη λέω, δυο λες εσύ
Η άμυνά σου στάση επιθετική
Τις λέξεις εκτοξεύεις, πυροβολείς
Μην ψάχνεις δίκιο για να βρεις
Μη μιλάς
Άσε τα βλέμματα μας
Αναψ' τα αίματά μας με μια αγκαλιά
Μη μιλάς
έχει το σώμα γλώσσα
που ξέρει Θεέ μου πόσα κι αληθινά
Μη μιλάς
Να με παιδεύεις πάψε
Τις ενοχές σου κάψε
κι έλα κοντά
Μη μιλάς
Έχει το σώμα γλώσσα
που ξέρει Θεέ μου πόσα κι αληθινά
Δε μ' ακούς γιατί δε με πιστεύεις
Δε μ' ακούς και με τους φόβους σου ξανά παλεύεις
Δεν μπορείς να μ' αγαπήσεις, δεν μπορείς
Δεν μπορείς, με υπεκφυγές ξανά θα δραπετεύεις.
Δεν πειράζει που δεν μιλάμε... Μου φτάνει που όταν γύρισα τα μάτια μου να σε ψάξω, με κοιτούσες ήδη.
Και, όμως, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ... Φτάνουν τα βλέμματα? Είναι αρκετά? Και αν όχι, τι γίνεται?
To άρθρο αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog “Άρωμα Έρωτα” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η
μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την
αναγραφή της πηγής. Copyright Άρωμα Έρωτα® All rights
reserved
0 comments