I've never stopped loving you... At some point, I just stopped showing it.

Σε είδα ξανά σήμερα. Σε είδα, όπως δεν σε είχα δει ποτέ. Και έπιασα τον εαυτό μου να σε σκέφτεται. Να θυμάται. Και να εύχεται να ήσουν κοντά. Δίπλα.

Είναι κάποιες νύχτες...
Που θέλω να γυρίσω πίσω, τόσο πολύ...
Θέλω να βρω μια μηχανή του χρόνου και να ταξιδέψω στο παρελθόν.
Στις νότες που μου θύμιζαν το πρόσωπό σου.
Στις λέξεις που μου θύμιζαν τη φωνή σου.
Στις μυρωδιές που μου θύμιζαν την αγκαλιά σου.
Στις γραμμές ενός τρένου που δεν ξεκίνησε ποτέ το ταξίδι του και ξεχάστηκε από όλους.

Να πάω πίσω...

Τότε που ήξερα τι θα πει αγάπη.
Τότε που τα συναισθήματα επηρέαζαν τη ζωή μου και τα άφηνα να με πετούν από τα ψηλά στα χαμηλά.
Τότε που ερωτεύτηκα για πρώτη φορά.
Η καρδιά μου έγινε χίλια κομμάτια, αλλά άξιζε.
Ήμουν γεμάτη από συναισθήματα.
Ένα μπουκάλι γεμάτο από χιλιάδες γεύσεις.
Γλυκές, πικρές.
Από το μέλι στο δηλητήριο.
Ξεχώριζα τις γεύσεις.
Μα τώρα ακόμα και οι γεύσεις υποκρίνονται, σαν τους ανθρώπους.
Γλυκό το δηλητήριο.
Πικροί οι χυμοί των συναισθημάτων...

Ένα μπουκάλι. Γεμάτο. Μέχρι πάνω.

Όχι όπως τώρα.
Άδειο από συναισθήματα.
Πικρή γεύση έχει μείνει μέσα.
Αρνούμαι να ερωτευτώ ξανά.
Αρνούμαι να αγαπήσω όπως αγάπησα εσένα.



Γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε, ψυχή μου.
Ξεχνάνε και φεύγουν μακριά.
Οι άνθρωποι πληγώνουν.

Θέλω να γυρίσω πίσω, έστω για μια στιγμή.
Να θυμηθώ πώς είναι να αγαπάς, να χαίρεσαι με τον έρωτα, να ακούς τη φωνή σαν τραγούδι, να δακρύζεις από το γέλιο...
Συναισθήματα αληθινά, ανθρώπινα για πρώτη φορά στη ζωή μου.
Μακριά από την κακία του κόσμου.
Παιδικά, πλατωνικά συναισθήματα.
Όμορφα, ειλικρινή.
Δε μπόρεσα να τα εκφράσω ποτέ μου με λόγια.

Έφυγα.
Πληγώθηκα. Από άλλους.
Και ίσως να έχω άδικο, αλλά πιστεύω πως είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που με έναν λόγο του μόνο, μπορεί να με κάνει να πιστέψω ξανά στους ανθρώπους.
Ή ίσως με κάνεις να πιστέψω πάλι σε σένα.

Είναι κάτι τέτοιες νύχτες που σε θυμάμαι. Και πώς να σε ξεχάσω δηλαδή...

Εσύ.
Το είναι μου. Ο κόσμος μου.
Και όνειρα... Πολλά όνειρα...
Δεν το ξέρεις.
Δεν έχεις ιδέα ότι κάθομαι και σε σκέφτομαι τόσο έντονα αυτή τη στιγμή...
Είσαι τόσο κοντά μου κι όμως τόσο μακριά μου.
Κι ας ξέρω ότι ποτέ δε νοιάστηκες για μένα όπως εγώ για σένα...
Κι ας με πονάει η αδιαφορία...

Ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει.
Κι εγώ ακόμα σ' αγαπώ.
Ή έτσι νομίζω τουλάχιστον.
Κι αν δεν ήσουν εσύ, δε θα ήμουν εγώ.
Τόσο απλό.
Μια ζωή νόημα...
Πού να το φανταστώ τότε...

Ό,τι θυμάσαι, δε βουλιάζει... 
Μη με ξεχνάς που σ' αγαπώ.

Αν η ζωή μου ήταν ένα τρένο, θα ήσουν ίσως ο πιο σημαντικός συνεπιβάτης μου.


Είναι πολλά που δεν τα ξέρεις
Κι ήθελα τόσο να στα πω
Όμως δε θέλω να υποφέρεις
Γιατί ακόμα σ' αγαπώ...